Toch de overgang?

Marleen was naar de huisarts gegaan omdat ze maar bleef hoesten nadat ze de griep had gehad. Naar nu bleek, hoorde dat erbij.
“Kan ik verder nog wat voor je doen?”, vroeg de huisarts.
Het overviel Marleen en de tranen sprongen in haar ogen, de huisarts zag het gebeuren en keek haar vragend aan. “Blijf nog even zitten en vertel wat er aan de hand is”, zei ze.

Tranen

Marleen schoot vol met tranen en begon haar verhaal.
Ze had behoorlijke problemen op haar werk. Het was haar al een aantal keer overkomen dat ze niet meer wist dat ze afspraken had gemaakt of toezeggingen had gedaan. Als haar collega’s er dan om vroegen, dan was ze het helemaal kwijt. Ze was al een paar keer heel erg in paniek geraakt en was bang dat dit de voorbode was van iets heel ernstigs als dementie of zo. Ze werd somber, had huilbuien en thuis had ze ruzie om niks. “Kort lontje”, zei haar man. Zo kende ze zichzelf niet, ze was altijd in een goed humeur geweest en kon de wereld aan!

Uitgeput

Ze sliep slecht, lag uren te woelen ’s nachts, of schrok in paniek wakker, had het onverklaarbaar warm en kwam aan het eind van de nacht weer tot rust om vlak daarna door de wekker gewekt te worden. Soms wist ze niet hoe ze haar bed uit moest komen maar ziekmelden dat durfde ze niet. Haar klachten waren zo vaag, niemand zou begrijpen dat ze zich daarom ziek zou melden.
En ze had soms vervelende pijn aan haar gewrichten. Ze durfde het eigenlijk niet aan de huisarts te vragen maar misschien was het een goed idee om haar te laten testen op reuma of te onderzoeken op artritis?

Onverwachte vragen

De huisarts hoorde alles aan en stelde een paar vragen. “Hoe is het met je cyclus? Ben je nog steeds ongesteld? Is dat heel regelmatig of heb je wel eens een keer overgeslagen? Hoe heftig is het en hoe voel je je dan?”
Marleen moest even nadenken, deze vragen had ze helemaal niet verwacht. Maar ja, haar cyclus was inderdaad heel erg veranderd. Ze had wel eens gemerkt dat ze vooral in de laatste week heel erg depressief kon zijn en huilbuien om niks had. Een triest beeld op tv kon al genoeg zijn. Als haar man dan iets zei als: “je moet zeker ongesteld worden” dan waren de poppen aan het dansen en werd het een knallende ruzie. “Maar daar kan het toch niet allemaal mee te maken hebben?,” vroeg ze aan de huisarts.
Waarop de huisarts antwoordde: “Marleen, je bent nu 52, dat is de leeftijd waarop, in Nederland althans, de meeste vrouwen de menopauze ingaan. En alles wat jij noemt past daar precies bij.”
“Maar ik heb helemaal geen opvliegers en dat is toch wat er altijd bij hoort?” “Jawel, maar niet bij iedereen is dat altijd zo; er zijn vrouwen die daar minder of geen last van hebben. En het is ook niet altijd aanwezig; soms is dat er wel, soms weer een tijdje minder”.

De overgang

Wat jij aan klachten opnoemt, past helemaal bij de overgang. Weet je trouwens dat dat een periode is van wel 10 jaar? De menopauze , waar ik het daarnet over had is eigenlijk maar een moment. Het moment van je laatste menstruatie en wanneer dat was, dat weet je pas een jaar daarna. Maar daar is nogal eens spraakverwarring over. Als je een jaar of veertig bent, dan begint er al wat te veranderen in je lichaam maar daar merk je nog niet zoveel van. Een paar jaar later, zo rond je 45ste ga je het wel merken. Je cyclus word onregelmatiger, soms heftiger en kun je last krijgen van PMS-achtige klachten en van de klachten die jij net hebt opgenoemd. Soms krijg je last van opvliegers. Bijvoorbeeld als je iets spannends moet doen zoals bij een belangrijke meeting op je werk. En net wanneer je het niet kunt gebruiken, slaan de vlammen uit”.

Wat nu?

Marleen liet alles op zich inwerken. Ze vond het helemaal niet leuk maar was wel gerustgesteld over de verklaring van haar klachten en haar tranen waren nu ook verdwenen. Dat zei ze ook tegen de huisarts. Maar leuk vond ze het niet en ze vroeg zich af wat haar nu allemaal stond te wachten.

Ten slotte zei de huisarts: “Dan stel ik voor dat je eerst eens gaat wennen aan het idee dat jij in de overgang bent. Ik zal je een overzichtje geven van websites en boeken waar je goede en soms ook leuke informatie kunt vinden. En als je vragen hebt of behoefte hebt aan verdere onderzoeken, dan ben je altijd welkom! Voor de overgang geldt ook dat het geen ziekte is maar dat je er wel heel beroerd van kan zijn. Er is van alles aan je klachten te doen, via je leefstijl, voeding, supplementen en eventueel medicijnen. En er zijn mensen die je met van alles kunnen helpen want je gaat door een veranderingsproces dat zijn invloed kan hebben op allerlei aspecten in je leven, ook je werk.

Deze blog is verschenen in de Week van de Overgang van 3 t/m 7 april 2017.
Als jij gelijksoortige klachten hebt als Marleen, dan kan dit fictieve verhaal nooit een diagnose zijn voor jouw klachten en verwijs ik je naar je huisarts of naar een Care for Women specialiste in jouw omgeving.