HET
‘Hé, psssst…. heb jij HET al?’ Het was stil in de klas en er werd gefluisterd. Het ene meisje dat het hoorde kreeg een rode kop, ja die had HET dus al. Het andere meisje keek vragend; ‘HET?, Wat is dat?’ Nee, zij had HET dus nog niet want anders had ze wel geweten wat HET was. Een ander schudde van nee.
Het was in de zesde klas van de lagere school en één van de meisjes was nieuwsgierig naar hoe het bij de anderen ging. Na de les werd er door een paar meisjes over doorgepraat en het werd al snel duidelijk wie HET al wel had en wie nog niet. Ik herinner me nog goed dat het bij mij in de klas zo ging.
De meisjes die HET al wel hadden, voelden zich een beetje verheven boven de meisjes die HET nog niet hadden en die zelfs niet wisten wat HET was. Want zij waren al groter, al bijna een echte vrouw!
Inmiddels zijn we velen tientallen jaren verder en opnieuw wordt de vraag ‘Heb jij HET al?’ gesteld. En ook nu wordt daar een beetje geheimzinnig over gedaan. Hoewel: de vrouwen die HET al hebben zijn doorgaans wel bereid om te praten over de klachten die ze hebben, vooral met elkaar.
Maar er zijn er ook die zeggen: ‘O, ik heb HET al lang achter de rug, nergens last van gehad’.
Daar hebben we het maar niet over
En dan is er de groep die antwoordt: ‘Neeeee, nog lang niet!’ als je ze vraagt of ze al in de overgang zijn. Ik was er zelf ook zo één. Nee, al die beroerde klachten zoals opvliegers, stemmingswisselingen, gewichtstoename en noem maar op, dat zou aan mijn deur voorbij gaan, dacht ik….
Want je moet er toch niet aan denken dat je lichaam zó verandert dat je geen kinderen meer kunt krijgen? Terwijl je dat misschien ook al helemaal niet meer zou willen, maar dat terzijde.
Je wordt er dan mee geconfronteerd dat je een oude vrouw wordt, dat is toch een gruwelijke gedachte? Je doet al zo lang je best om je grijze haren te camoufleren, rimpels en uitgezakte onderkinnen NEEE! En ja, oud worden is één ding, maar geconfronteerd worden met de eindigheid van je leven daar zit je al helemaal niet op te wachten. Laten we het er maar niet over hebben.
Nee hoor, de vrouwen die nog niet (merken dat ze) in de overgang zijn, horen bij de groep die nog jong is. Het zijn nog echte vrouwen!
Hoe ging dat bij jou toen je ging puberen, en later, richting overgang? Ik lees hieronder graag jouw ervaringen: (mag anoniem hoor)
Birgitte Woltman werkt met 45+ vrouwen met een veeleisende baan of eigen bedrijf die het gevoel hebben stil te staan of vast te lopen in hun werk of leven. Ze hebben stressklachten en herkennen zichzelf niet meer en hebben het gevoel dat ze er alleen voor staan.
Birgitte helpt ze een keuze te maken die recht doet aan hun talenten, competenties, levenservaring én aan hun verlangens en ambities.
Download hier het gratis e-book “Hoe jouw droomwerk zich in 3 stappen onthult”.
