Iedere nieuwe start begint met afscheid nemen

Iedere nieuwe start begint met afscheid nemen

Ja, alle nieuwe dingen waar je mee begint, houden een einde van het voorgaande in. Je gaat bijvoorbeeld verhuizen. Door je intrek te nemen in je nieuwe huis, hoe groot en mooi dat ook is, verlaat je het oude met al zijn goede en minder goede herinneringen. Zo gaat dat ook als je start met een nieuwe baan of nieuw werk. Je verheugt je erop maar raakt ook het oude, vertrouwde kwijt. De leuke collega, de successen en het plezier dat je hebt gehad etc.

Ongewild afscheid

Als je er zelf voor kiest om ergens anders te gaan werken, dan weeg je alles af in je beslisproces. Wat laat je achter? Is het nu de juiste tijd? Heb je hier je ambities kunnen waarmaken of zijn er nog nieuwe mogelijkheden? Kun je je hier nog verder ontwikkelen? Als je ontdekt dat je verder wilt, dan ga je je daarop focussen.
Maar als je om een andere reden je werk kwijtraakt, dan is dat anders. Denk aan ontslag, ziekte of pensioen. Je kunt er behoorlijk verdrietig, radeloos of boos van worden. Je kunt je er ineens bewust van zijn dat je niet meer mee mag doen, dat je er niet meer bij hoort en dat kan als een persoonlijke afwijzing voelen.

Goedbedoelde adviezen die je nét niet helpen

De buitenwereld adviseert je om direct te solliciteren: van werk naar werk. Je moet ook wel vanwege je inkomen.
Of je leest op de sociale media steeds spreuken als: ‘waar de ene deur dicht gaat, gaat de andere open’. Maar daar heb je niet zoveel aan als de deur net in je gezicht is dichtgegooid.
Of het vertrouwen dat er bij je gelegd wordt: jij vindt wel weer iets anders hoor! Ja, ja maar je moet het wel nog even doen!
Of, in het geval van pensioen: nu kun je eindelijk gaan genieten!

Maar ben je er eigenlijk wel aan toe om aan ander werk of aan je vrije tijd te beginnen? En wat ga je dan doen?

Als je je werk verliest ga je ook door een rouwproces.

Nuttige handvatten

Hoe loopt een rouwproces? Daar is geen eensluidend antwoord op te geven. Bij iedereen is dat anders en iedereen heeft daar tijd voor nodig. Ik ga je niet ook mijn goedbedoelde adviezen geven maar heb wel een paar handvatten voor je:

• Er staat geen termijn voor rouw. Jij bent de enige die weet hoe je je voelt.
• Er zijn emoties! Creëer ruimte voor jezelf om je emoties er te laten zijn. Voel ze, druk ze niet weg want hoe meer je ze wegdrukt hoe harder ze een andere uitweg zoeken. Je wordt bijvoorbeeld ziek, krijgt uitslag, of krijgt psychische moeilijkheden.
• Zoek mensen op die je kunnen troosten, die niet meteen met oplossingen komen maar die naar je luisteren en die er voor je zijn.
• Ben niet verrast als je ineens ook met een ander verlies bezig bent. Soms gebeurt het dat je nieuwe verlies een verlies uit het verleden oprakelt. Hoe verwarrend ook maar dat mag er ook zijn.
• Er gebeuren ook goede dingen in je leven al kun je dat bijna niet geloven. Wees daar dankbaar voor en voor alles wat je geleerd hebt! Houd een dankbaarheidsdagboekje bij.
• Ga schrijven: schrijf op wat je meegemaakt hebt, wat je dwars zit, wat je wilt zeggen, wat je wilt horen etc. Schrijf met pen en papier en schrijf jezelf helemaal leeg. En dan, als je voelt dat er een punt gekomen is dat dingen achter je liggen en dat je er niet meer middenin staat, dan kun je je alles wat je geschreven hebt vernietigen. Bijvoorbeeld door het te versnipperen of in brand te steken.

Afscheid, verlies, rouw het zijn hele menselijke processen en de meeste mensen komen daar zelf weer uit, vroeger of later. Ik ken de ervaring en weet dat het soms behoorlijk uitzichtloos lijkt maar uiteindelijk komt er weer een omslag.

Duurt het je te lang of verstoort het je dagelijks leven te veel, zoek dan hulp, dat kan bij mij maar ook bijvoorbeeld via je huisarts.