Ga jij fluitend naar je werk?

Zwetend of fluitend naar je werk?

Ik herinner het me nog goed: het was één van de eerste keren dat ik in mijn eigen onderneming aan het werk was. Ik was aan de slag met een coachee en deed dat met heel veel gemak. Mijn creativiteit werd geprikkeld, zij haalde het beste uit zichzelf en we waren serieus aan het werk en maakten ook plezier. Ik haalde veel voldoening uit het werk dat ik deed.
En het voelde heel raar, want ik deed iets wat me makkelijk afging, mijn klant haalde het resultaat waar ze voor kwam en ik mocht er nog voor factureren ook!
En ik vroeg me af: “hoe is het mogelijk: iets doen waarvan je het gevoel hebt dat je eigenlijk niet aan het werk bent en er nog voor betaald worden ook!”

Werkethos

Want dat was niet wat ik geleerd had. Ik had in de loop van mijn leven en opleidingen geleerd dat werken veel inspanning moet kosten, dat je vooral hard moet werken, dat het soms een strijd is, dat het zeker niet altijd makkelijk is en dat je steeds moet blijven leren en je moet blijven ontwikkelen. Dat betekent soms ook op je tenen lopen.
Als gevolg daarvan was ik altijd serieus met mijn vak bezig, verdiepte me in de inhoud en de theorie, maakte lange dagen en werkte vooral veel met mijn hoofd. Voor een voorbeeld verwijs ik je naar mijn blog: Stress les.
Nou klinkt het misschien dramatischer dan het was, want ik had fijne collega’s die eigenlijk allemaal wel zo’n werkethos hadden en met wie ik ook lol kon maken, meestal buiten de werktijden. Maar ja, er waren periodes dat ik toch echt ‘zwetend’ aan het werk was. Of ik werkte op het weekend thuis toch nog maar even door.

Het kan ook anders

Dat het ook anders kan, ontdekte ik later, toen ik met mijn eigen onderneming startte. Zeker in het begin viel ik van de ene verbazing in de andere. Ik ontmoette zoveel leuke mensen die ook allemaal gedreven zijn, die van hun vak of onderneming genieten en die makkelijk toegankelijk zijn. En het mooie: ze bepalen zelf wat ze doen en waar ze voor gaan!
Nu zal ik het ondernemerschap niet idealiseren want er zijn ook moeilijke momenten: je hebt geen ‘baas’ die je aangeeft welke prioriteiten je moet stellen, wat je moet doen etc. Nee je moet alles zelf uitvinden, maakt fouten waarvan je zelf de consequenties moet incasseren en hebt ook nog te maken met de belastingdienst 😉
Maar: dat werken ook licht kan zijn en geen strijd maar een ontdekkingstocht is, dat had ik niet eerder op deze manier ervaren. De ideeën en normen die ik had over werken zijn daardoor veranderd, of misschien nog aan het veranderen want wat er zo diep in zit, ben je zomaar niet kwijt.
Werken mag met gemak gaan, mag vanuit je creativiteit gebeuren zonder dat je van te voren al weet of het goed is, je mag gaandeweg nieuwe dingen ontdekken. En ja, natuurlijk gaat het er bij mijn werk om dat ik mensen blij maakt met wat ik doe, dat ik help mensen het beste uit zichzelf te halen en dat ik op mijn manier bijdraag aan een mooiere wereld.
En hoe mooi is het dat je je inkomen mag verdienen met dat wat je het liefste doet?

Misschien ken je de uitspraak van Confusius ook wel: “Geef me een baan die bij me past en ik hoef nooit meer te werken.”

Hoe is dat bij jou?

Ik weet dat heel veel mensen, vooral vrouwen zich herkennen in mijn ervaring. Het is een struggle tussen: ik wil doen waar mijn hart naar uitgaat i.p.v. naar wat de anderen van mij willen.

Met welke normen ben jij opgevoed en opgeleid? Wat heb jij bijvoorbeeld van thuis uit geleerd over werken? En hoe werkt dat voor jou? Kun jij doen waar je blij van wordt of doe je werk omdat je dat nou eenmaal zo hebt geleerd in opvoeding of opleiding?
Ga jij fluitend naar je werk?

Wil je het hieronder dan delen? Dank je wel!